Kinderhuis 'Betheljada'
Blijf op de hoogte en volg Tine
21 November 2014 | Suriname, Paramaribo
Woensdag 19 november, Kinderhuis Betheljada.
Heerlijk geslapen bij Joyce en onderweg naar het kinderhuis ontbeten bij “Subway”, heerlijk met een sapje voor de vitamines!
Samen zijn we naar kinderhuis ‘Betheljada’ gelopen waar we om 11 uur verwacht werden om met de kinderen te gaan zwemmen. Betheljada is een kinderhuis met meervoudig gehandicapte kinderen.
Het heet een ‘kinderhuis’ omdat de kinderen tot hun dood in dit huis blijven wonen zo ook bij kinderhuis ‘Mijnzorg’, het huis met de hiv kindjes waar we laatst ook mee zijn wezen zwemmen.
Bij kindertehuis ‘Lobi Pikien’ gaan de kinderen als ze volwassen zijn zelfstandig wonen en na hun studie een baan zoeken.
Na de kennismaking met mevrouw Marja, hoofd van het huis, hebben we een rondleiding gehad.
Heftig hoor om die kindjes daar, merendeels liggend, te zien zo vergroeid dat ze zelfs niet kunnen zitten.
Contact maken is niet mogelijk maar vaak tonen ze wel emotie als je ze aanraakt of met ze praat. Gelukkig zien ze er allemaal goed verzorgd uit en hangt er een fijne sfeer in huis.
We kregen elk een kindje mee, deze werden achter in de bus gelegd en zo zijn we naar het zwembad gereden.
Daar aangekomen werd de zwemkleding aan gedaan en het water in, hij vond het heeeeeeerlijk.
Wiegend door het water, haartjes nat maken, handjes masseren want die zijn verkrampt, liedje zachtjes zingen (want ik zing vals), knuffelen en hij lag lekker ontspannen rond te dobberen.
Zo kun je ze toch een beetje verwennen, fijn om dit zo te kunnen doen.
Na een uur hebben we ze weer aangekleed en zijn we weer naar het kinderhuis terug gereden. Mijn mannetje was het er niet mee eens dus lekker op schoot gehouden tijdens de rit terug.
Nog een laatste knuffel en toen heb ik hem terug gebracht naar de afdeling.
De ‘jafoundation’ ondersteunt dit huis door materiaal te schenken waardoor het leven van deze kinderen een stuk aangenamer wordt, zoals bijvoorbeeld aangepaste rolstoelen.
’s Middags met Joys naar mijn huis, gedoucht en om 3 uur naar "mijn kindjes" gegaan, eerst huiswerk en daarna met alle kinderen een mobile gemaakt.
‘s Avonds kwam Chantoesia met een biertje en Etty met een pot knakworsten, ipv bloemen, langs en hebben we samen een gezellige avond gehad. Ook vandaag heb ik weer een paar foto's hieronder gezet.
Donderdag 20 november, Familie San de Souza.
Vanmorgen om half 10 werd ik opgehaald door Mike en Sioe San, familie van mijn vriendin Lisan, en zijn we naar hun huis gegaan.
Daar heb ik kennis gemaakt met tante Greta en een hele gezellige ochtend gehad samen, Sioe San, spreek je uit als ‘Suzan’, ze had heerlijk Surinaams gekookt voor ons.
Na een rondleiding door de tuin met fruitbomen en haar grote passie, een kas vol orchideeën, hebben ze mij om half 3 weer thuis gebracht.
Om drie uur naar de kinderen, huiswerk gemaakt daarna anoniem kaarten voor elkaar gemaakt met 3D plaatjes wat ze zelf op elkaar moesten plakken met een wens erin. Kinderen die snel klaar waren hebben ook voor tante Ingrid een wenskaart gemaakt, heel lief.
Na afloop opgeruimd en de enveloppen op tafel gelegd, ze konden willekeurig een enveloppe pakken maar dat was toch even moeilijk voor ze. Een paar kinderen wilden hun eigen gemaakte kaart terug, maar dat was niet de bedoeling. Uiteindelijk hebben we met tevreden kindjes de middag afgesloten.
Chantoesia en Etty hebben bij mij nog wat gedronken voor ze naar huis gingen, het wordt steeds gezelliger zo.
Ira, je hoeft niet op zoek te gaan, ik heb ook wel zin om volgende week weer naar huis te gaan.
Welterusten!
Heerlijk geslapen bij Joyce en onderweg naar het kinderhuis ontbeten bij “Subway”, heerlijk met een sapje voor de vitamines!
Samen zijn we naar kinderhuis ‘Betheljada’ gelopen waar we om 11 uur verwacht werden om met de kinderen te gaan zwemmen. Betheljada is een kinderhuis met meervoudig gehandicapte kinderen.
Het heet een ‘kinderhuis’ omdat de kinderen tot hun dood in dit huis blijven wonen zo ook bij kinderhuis ‘Mijnzorg’, het huis met de hiv kindjes waar we laatst ook mee zijn wezen zwemmen.
Bij kindertehuis ‘Lobi Pikien’ gaan de kinderen als ze volwassen zijn zelfstandig wonen en na hun studie een baan zoeken.
Na de kennismaking met mevrouw Marja, hoofd van het huis, hebben we een rondleiding gehad.
Heftig hoor om die kindjes daar, merendeels liggend, te zien zo vergroeid dat ze zelfs niet kunnen zitten.
Contact maken is niet mogelijk maar vaak tonen ze wel emotie als je ze aanraakt of met ze praat. Gelukkig zien ze er allemaal goed verzorgd uit en hangt er een fijne sfeer in huis.
We kregen elk een kindje mee, deze werden achter in de bus gelegd en zo zijn we naar het zwembad gereden.
Daar aangekomen werd de zwemkleding aan gedaan en het water in, hij vond het heeeeeeerlijk.
Wiegend door het water, haartjes nat maken, handjes masseren want die zijn verkrampt, liedje zachtjes zingen (want ik zing vals), knuffelen en hij lag lekker ontspannen rond te dobberen.
Zo kun je ze toch een beetje verwennen, fijn om dit zo te kunnen doen.
Na een uur hebben we ze weer aangekleed en zijn we weer naar het kinderhuis terug gereden. Mijn mannetje was het er niet mee eens dus lekker op schoot gehouden tijdens de rit terug.
Nog een laatste knuffel en toen heb ik hem terug gebracht naar de afdeling.
De ‘jafoundation’ ondersteunt dit huis door materiaal te schenken waardoor het leven van deze kinderen een stuk aangenamer wordt, zoals bijvoorbeeld aangepaste rolstoelen.
’s Middags met Joys naar mijn huis, gedoucht en om 3 uur naar "mijn kindjes" gegaan, eerst huiswerk en daarna met alle kinderen een mobile gemaakt.
‘s Avonds kwam Chantoesia met een biertje en Etty met een pot knakworsten, ipv bloemen, langs en hebben we samen een gezellige avond gehad. Ook vandaag heb ik weer een paar foto's hieronder gezet.
Donderdag 20 november, Familie San de Souza.
Vanmorgen om half 10 werd ik opgehaald door Mike en Sioe San, familie van mijn vriendin Lisan, en zijn we naar hun huis gegaan.
Daar heb ik kennis gemaakt met tante Greta en een hele gezellige ochtend gehad samen, Sioe San, spreek je uit als ‘Suzan’, ze had heerlijk Surinaams gekookt voor ons.
Na een rondleiding door de tuin met fruitbomen en haar grote passie, een kas vol orchideeën, hebben ze mij om half 3 weer thuis gebracht.
Om drie uur naar de kinderen, huiswerk gemaakt daarna anoniem kaarten voor elkaar gemaakt met 3D plaatjes wat ze zelf op elkaar moesten plakken met een wens erin. Kinderen die snel klaar waren hebben ook voor tante Ingrid een wenskaart gemaakt, heel lief.
Na afloop opgeruimd en de enveloppen op tafel gelegd, ze konden willekeurig een enveloppe pakken maar dat was toch even moeilijk voor ze. Een paar kinderen wilden hun eigen gemaakte kaart terug, maar dat was niet de bedoeling. Uiteindelijk hebben we met tevreden kindjes de middag afgesloten.
Chantoesia en Etty hebben bij mij nog wat gedronken voor ze naar huis gingen, het wordt steeds gezelliger zo.
Ira, je hoeft niet op zoek te gaan, ik heb ook wel zin om volgende week weer naar huis te gaan.
Welterusten!
-
21 November 2014 - 11:41
Monique:
Hoi Tine,
Super wat je allemaal doet. Wat hebben wij het hier dan ontzettend goed. Wat zullen de kinderen je daar gaan missen, maar wij zijn ook wel blij als je weer veilig bij ons bent. Geniet van je laatste weekend in Suriname en we spreken elkaar snel. Liefs Monique -
21 November 2014 - 12:31
Sandra:
Hoi Tine,
Weer heerlijk genoten van jouw reisverslagen fijn om te lezen dat je
het naar je zin hebt en jouw kennis, liefde kunt overdragen.
Fantastisch wat jij daar doet en betekent voor die kinderen.
Die kunnen terugzien op een hele fijne tijd.
Tine nog een fijn weekend en we zien elkaar
weer op de schilderles.
Doe ze de groetjes daar van mij ook al
ken ik ze niet maar door jouw verhalen heb ik
ze leren kennen.
Heel veel lieve groetjes
Sandra xxx -
21 November 2014 - 14:05
Hetty:
Hoi Tine
Wat heerlijk jouw verhalen te lezen .
Maar dat jongetje bij jouw in je armen in het zwembad wat een schatje je zou het zo mee willen nemen ,voor zulke kinderen smelt je toch ,
Nou ik geloof wel als je straks weer thuis bent dat je dat allemaal gaat missen ,maar ja dan moet je het weer met ons doen hahaha.
Gr dikke knuffel ook aan de kids doeiiiiiii -
21 November 2014 - 19:41
Mieke:
Tine , ik heb bewondering voor je dat deze reis is zoals je in gedachten had. Geniet nog van je laatste mooie dagen . Gr Mieke
-
21 November 2014 - 20:20
Corla:
Hallo Tine,
Wat een intense beleving daar in Suriname. Het wordt haast voelbaar door jouw verhalen. Fijn dat het zo goed gaat en dat jij die kinderen kunt geven wat ze daar zo nodig hebben. Afleiding en liefde.
Geniet nog een aantal dagen en tot de volgende keer weer.
Lieve groeten van ons.
-
21 November 2014 - 22:23
Marja V B:
Hai Tine,
Nog een klein weekje..... Dat zal een zwaar afscheid worden.... Afkicken.... Time out nemen.....indrukken verwerken.....en je verheugen om je Hans en de kinderen weer in je armen te sluiten....en nog heel lang nagenieten van deze immens indrukwekkende prachtige ervaring. Tot binnenkort....liefs, Marja -
22 November 2014 - 14:46
Jack:
Ik blijf genieten van jou reisverhalen. -
22 November 2014 - 19:30
Ira:
Ik vind het geweldig om al je verhalen te lezen. Wat een schitterende ervaring. Ik heb erg veel bewondering voor wat je allemaal doet. Super Tine. See you next week. xxx -
22 November 2014 - 23:36
Tineke:
Wat een prachtige dingen maak je mee! Het lijkt me heel emotioneel maar fijn om iets te kunnen betekenen voor die lievies! -
23 November 2014 - 14:42
Hetty:
Hoi Tine
Ik heb zo juist je bloc weer gelezen en de foto,s gezien .
Wat. Leuk die handschoenen hoe kom je erop ,nou ik vindt heel leuk hoe je alles gedaan hebt met die kids in een woord geweldig ,en dan zie ook nog zo,n leuk jochi met een TShirt van Jack aan geweldig
Nou Tine het zit er bijna op zijn heel benieuwd naar je verhalen ,je hebt het super gedaan voor de kids Gr dikke knuffel e n de kids
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
